ชาววันหยุดหนึ่ง อากาศสดใส ลำแสงดวงอาทิตย์กำลังโผล่พ้นขอบเทือกเขาอันสูงเสียดฟ้า
มีเสียงเรียกจากชาย เสียง แหบพร่า.....ร้องดัง
ชายนิรนาม: หมอๆๆ อยู่ไหมครับ 6 โมงเช้าแล้วตื่นได้แล้วครับ
ตึ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ชายนิรนาม: ฮัลโหล่ สวัสดีครับคุณหมอ อยู่ไหนนี่ผมแวะเอาหมากสีดามาฝาก
หมอสาวสวย: เอ้าคือมาแต่เช้าแท้หลา เอิ้นโลด น้องๆเพ่นกะอยู่นั่นล่ะ
ชายนิรนาม:บ่มีไผนอนอยู่หนี่เด๊ มีแต่หมาต้อนอนอยู่นี่
สุนัข: โฮ่งๆๆๆๆๆๆๆบรู้วๆๆๆๆๆ
จบบริบูรณ์
จบบริบูรณ์
ตอนที่ 2 ไม่สวยแล้วหยิ่ง
เช้าวันสดใส ลมพัดปลายทิวไผ่ปลิวไสวลู่ตามลม นกกระจิบร้องจิบๆๆๆๆๆๆ แสงแห่งอาทิตย์สาดส่องลงมาผืนดิน มองไประยิบระยับ ดังเทวดาโปรยเกล็ดเพชรเล็กๆลงมาเพื่อให้หมู่เราชาวบ้านจนๆได้ เห็นแล้วมีความหวัง วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ฉันกับน้องๆทำงานตามปกติ ไม่นานนัก มีเสียงดึงดังขึ้นมา
ชายนิรนาม:หมอครับ หมอครับ หมออยู่ไหม (พร้อมกับเดินขึ้นมาบนอนามัย)ในเวลาเดียวกันชายนิรนามก็เดินสวนกับหมอสาวสวยอีกคนหนึ่งที่กำลังเดินลงบันไดไป
คูณหมอ:อยู่มีอะไรรึป่าว (ฉันตอบ)
ชายนิรนาม: หมอครับ หวัดดีครับ
คุณหมออีกคน: ไม่ตอบรีบวิ่งลงไปเพื่อตรวจคนไข้
ชายนิรนาม:เดินตรงมายังฉันแล้วพูดขึ้นพร้อมกับสีหน้าบูดเบี้ยว ว่า... พี่หมอครับดู น้อง...ก...(หมายถึง หมออีกคน)ถามก็ไม่ตอบเลย ไม่สวยแล้วยังหยิ่งอีก ถามก็ไม่ตอบไม่พูดกับผมเลย
คุณหมอ: เขาไม่ได้ยิ่งหรอกมั๊ง เขารีบคนไข้มาไม่เห็นหรอ
ชายนิรนาม: ฮึ สวย...ก็ไม่สวย แถมยังมาหยิ่ง ฮึ ให้ฟรีๆผมก็ไม่เอาหรอก แฟนผมสวยกว่านี้อีก
คุณหมอ :หึๆๆๆๆ
จบบริบูรณ์
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น